Sjamanendrums zijn niet slechts muziekinstrumenten.
Ze zijn poorten naar andere dimensies, bezielde metgezellen op innerlijke reizen en tijdens sjamaanistische processen.
Elke trommel heeft een eigen karakter en een eigen opgave.
Aan de rand van het Müritz Nationaal Park worden onze trommels volledig met de hand gemaakt.
Hierbij vinden wij het belangrijk om zoveel mogelijk zelf in de hand te hebben en dat elke stap met plezier wordt gedaan.
Onze bouwmethode volgt geen specifieke traditionele bouwwijze. Ik heb mijn eigen bouwmethode ontwikkeld, bedoeld om instrumenten te maken die functioneren in de wereld waarin we leven. Ze maken deel uit van onze wereld, we gebruiken voor onze drums niet alleen natuurlijke materialen. Ik heb bewust gekozen voor gewone houtlijm en kunststof spantouw: zodat de trommels krachtig zijn, niet alleen in de "andere" wereld, maar ook in de 'reële' wereld en alles daartussenin.
Voor de bouw van de frames gebruiken we voornamelijk vurenhout. Onze trommels zijn verwant aan achthoekige of twaalfhoekige trommels, alleen gebruiken we voor kleinere trommels 18 segmenten en voor grotere 24 segmenten. Na het schuren zijn ze praktisch rond. Een frame maken we altijd uit één plank, die zo wordt gezaagd dat de houtnerf doorloopt. Dat maakt voor de stabiliteit niet uit, maar het frame wordt er wel veel harmonischer van.
Alle 'hoeken' zijn verbonden met beukenhout vlakdeuvels. (Dat maakt wel wat uit voor de stabiliteit)
Voor onze trommels gebruiken we reeën-, damherten- en edelhertenvellen die we verkrijgen via een bevriende wildslager. We krijgen ze vers gestroopt, de verdere bewerking doen we zelf. Ze worden geweekt in natuurlijke loog (we stoken met hout). En vervolgens in het bos achter ons huis ontdaan van haar en vleesresten.
Alle huiden zijn afkomstig van dieren die hier in Mecklenburg, in en rond het Nationaal Park Müritz, een vrij leven hebben geleid.
Om de spanning zo gelijkmatig mogelijk te verdelen, hebben we voor onze trommels 48 (grote trommel) respectievelijk 30 (kleine trommel) bevestigingspunten. Dit is duidelijk te zien aan de 6- of 5-puntige stervormige spankruisen op de afbeeldingen. Voor deze bespanning gebruiken we een relatief dun en licht, maar extreem sterk touw: "Dacron" vliegerlijn. Dit touw wordt normaal gesproken gebruikt voor paragliders en dergelijke. ;-)
En omdat Dacron, ondanks al zijn goede eigenschappen, niet echt prettig is om lang vast te houden, maken we het spankruis van katoen.
Ja er zit een stok bij de drum.
Ik speel zelf veel liever met mijn handen. Met handen heb je veel meer expressiemogelijkheden en heb je een veel directer contact met de trommel.
De meeste stokken die ik voor schamanentrommels zie, zijn behoorlijk lomp. Die van maak ik zelf van een dunne beukenstaaf, omwikkeld met schapenwol en traangelooid leer. Ze zijn licht en goed in balans, waardoor je veel meer expressie kunt leggen in je spel.
Heb je liever een "Lompe" stok.... Ik heb er geen affiniteit mee dus maak ik ze niet. Dat kan iemand anders(jijzelf?) die daar de goede energie voor heeft beter.
Onze drums hebben geen spanmechanisme. Je kunt dus niet, als de luchtvochtigheid te hoog is, het vel strakker spannen en toch spelen. Ik er heb een slecht gevoel bij het vel te moeten forceren om toch te kunnen spelen. Dus als je buiten wilt spelen bij een hoge luchtvochtigheid, heb je een kampvuur nodig zodat de drum het ook behagelijk heeft
Als je trommel vaak aan verschillende luchtvochtigheden wordt blootgesteld, kan het zijn dat hij op den duur zijn spanning verliest. In dat geval kan het vel zowel van binnen als van buiten een beetje vochtig gemaakt worden. Met een vochtige doek of spons – niet druipnat – kun je het vel bevochtigen. Als je de trommel daarna langzaam laat drogen op kamertemperatuur, zal hij weer zijn oorspronkelijke spanning terugkrijgen.
Gebruik het filter om het overzicht overzichtelijker te maken.
